Ellezi halakal mevte vel hayate li yeblüveküm eyyüküm ahsenü amela ve hüvel azizül gafur.
Allah (c.c) birinci ayette zatını takdim ve tarif etti, şimdi yaptıklarından söz ediyor. ''O' ki ölümü yaratmış olandır'' Ölüm diye bahsedilen şey yokluk değildir, ölüm yaratılmış birşeydir. Hayattan farklı ve hayatın öncesinde yaratılmış birşey. Ve muhtemel ki bizler önce ölüler olarak yaratıldık.
''Keyfe tekfurune billahi ve küntüm emvaten fe ahyaküm...'' Allah'ı nasıl inkar edebilirsiniz ki, siz ölü iken size hayatı veren O'dur. (1)
Ölüm süreciyle ilgili açık şeyler söylemek zor. Ayetlerde ve Allah Resulü'nün (S.A.V) hadislerinde ipuçları var.
''Kul yeteveffaküm melekül mevtillezi vukkile biküm sümme ila Rabbiküm türceun"
De ki; sizi canınızı almakla görevlendirilen ölüm meleği vefat ettirecek , sonrada Rabbinizin huzuruna götürüleceksiniz."(2)
Yani melek gelip sizi vefat ettirdikten sonra neler yapılacağını onların bildiği, bizim adeta bir nesne gibi olduğumuz bir dönem. Ta mahşer, hesap, kişinin hakkında hüküm verilinceye kadar. Dolayısıyla o alanda bize bir insiyatif düşmüyor. O alan tamamen dışımızda kontrol edileceğinden olsa gerek Yüce Yaratan bizi bu konuda detaylı bilgilendirmemiş.
Ne varki insanlar hayatta neler yapacaklarını merak etmeleri gerekirken etmiyorlar, ölüm sonrası aşamaları, kabirdeki durumları, ayrıntıları merak ediyorlar. Bu merak aslında yersiz. Çünkü yapacağın birşey yok o esnada, tamamen teslimiyet durumundasın. Ne yapılacaksa zaten yapıyorlar, senin bir katkın söz konusu değil.
İradenin elinde olduğu, yapabileceğin birşeylerin olduğu ortam dünya ortamı. Dünyada ne yapılması gerektiğini de Allah (c.c) bütün tafsilatıyla anlatmış, bildirmiş. Bununla ilgilenilmesi gerekirken, burada vakitli ibadetler, ayrıntılı sorumluluklar varken, bunlar izah edilmişken, bunlarla ilgilenmeyip, insanın ölüm sonrası olaylarla ilgilenmesi, bunlarla ilgili vaadlere kapılması, buraları kurcalaması, onun kendi dikkatini dağıttığı, belki de şeytanın onun hedefini saptırdığı bir durum.
Ve hayatı yaratan Allah (c.c). Bizi ölüler olarak yarattı ve bize hayat verdi. Sonra bizi öldürecek ve tekrar diriltecek. Böylece ölümü de iki kez, hayatı da iki kez tatmış olacağız. İkinci kez tattığımız hayat kalıcı bir şekilde bize verilecek. İster iyilerden olalım, ister kötülerden. Artık üçüncü bir ölümle
karşılaşma sözkonusu olmayacak.
Cehennemlikler diyorlar ki; "Rabbena emettenesneteyni ve ahyeytenesneteyni fa'terefna bi zunubina fe hel ila hurucin min sebil" Rabbimiz bizi iki defa öldürdün, iki defa dirilttin. Biz de günahlarımızı itiraf ettik, bir daha bu (ateşten) çıkmaya bir yol var mıdır? (3)
Yani yaşadığımız bu iki ölüm ve iki hayat durumundan sonra bizim için bir çözüm olabilir mi, yoksa hep azabın içinde mi kalacağız?
Onların bu ifadesinde de açıkça görülüyor ki ölümü iki kez yaşamışlar, iki kez de hayatlanmışlar. Bu, ilk baştaki ölüm hali, sonra şu dünyada yaşadığımız hayat hali, ve tekrar karşılaşacağımız ölüm ve sonrasında kalıcı hayat...
(1) Bakara/28
(2) Secde/11
(3) Mü'min/11
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder